Tegoroczny Aicon odbył się w weekend 18-19.03.2023 w ZST w Rybniku i pojawiło się na nim około 1500 uczestników wraz z osobami funkcyjnymi. Utrzymany w konwencji „White Day” Aicon był drugim stacjonarnym konwentem w Rybniku od czasów pandemii. Jak organizatorzy poradzili sobie po dość kiepskim Tsuru Japan Festival 2022?
Akredytacja i pierwsze wrażenie
Uczestnicy VIP mogli wejść na teren konwentu już o godzinie 7:00, pozostali natomiast godzinę później. Pomimo niewielkiego, bo około 10-15 minutowego opóźnienia, kolejka poruszała się szybko i sprawnie.
Zanim otrzymałam swój identyfikator razem ze smyczą, zostałam zatrzymana przez ochronę w celu przejrzenia bagażu. Panowie okazali się bardzo mili i rzetelni, ale nie nadgorliwi ani opryskliwi. Podobne wrażenia odniosłam w przypadku helperów – już na wejściu zarażali uczestników dobrym nastrojem.
Następnym celem było odnalezienie sleeproomu. Pozytywnie zaskoczyła mnie ich liczba oraz stworzenie stref sypialnych na korytarzach. Dzięki temu rozwiązaniu mimo wielu uczestników nikt nie musiał spać w nieprzeznaczonych do tego częściach budynku.Poruszanie się po konwencie ułatwiały mapki ulokowane na każdym piętrze oraz papierowe plany z rozpiską atrakcji wywieszone na drzwiach sal.
Miłość w powietrzu
Aicon jest konwentem celebrującym „White Day”, czyli wschodnią odpowiedź na Walentynki. Motyw miłosny w uroczy sposób przebijał się między regularnymi konwentowymi atrakcjami. Znaczną rolę odgrywały tutaj ozdoby, czyli przede wszystkim balonowe i papierowe serduszka wywieszone w korytarzach i na schodach. Głównymi atrakcjami były jednak speed dating oraz śluby konwentowe – każdy mógł wziąć ślub ze swoją konwentową osobą partnerską i otrzymać certyfikat potwierdzający zawarcie związku. Oczywiście wszystko odbywało się wyłącznie w ramach zabawy i bez żadnej mocy prawnej.
Nie zabrakło również gry konwentowej utrzymanej w miłosnej atmosferze. Do wykonania niektórych zadań należało powiedzieć „kocham cię” w języku migowym do dowolnej osoby na stoisku konwentowym, wziąć udział w wyżej wspomnianym ślubie i wręczyć miłosny poemat UltraVipowi.
Wystawcy i jedzonko
Aicon zaskoczył mnie różnorodnością stoisk, na których można było dostać (niemal) wszystko. Pojawiły się figurki, niewielkie stoisko z mangami, mnóstwo biżuterii oraz rękodzieła. Moją uwagę przykuły przede wszystkim maskotki wykonane na szydełku oraz, oczywiście, stoisko z krowimi gadżetami.
Na miejscu nie brakowało również jedzenia. Konwentowicze mogli skorzystać ze stoisk gastronomicznych Nihon Sushi, Bubble Tea Yoppo, Herbaciarni Esencji i kawiarenki Pochi Loves Maids. Miłośnikom zupek instant zapewniono trzy strefy czajnikowe dostępne przez całą dobę.
Więcej atrakcji, konwent wytrzyma
Na tych, którzy swoim 2D waifu przysięgali miłość do grobowej deski, czekało sporo innych atrakcji. Pojawiły się gry rytmiczne takie jak DDR, Ultrastar i Osu!, kilka kontrolerów chunithm oraz sala VR.
Miłośnicy gier bez prądu mogli bawić się w strefie RPG, pograć w planszówki, bądź wziąć udział w konwentowych zabawach i grach integracyjnych. Odbyły się również liczne warsztaty, między innymi tańca, rysunku, malarstwa sumi-e oraz kaligrafii japońskiej. Słowem – dla każdego coś miłego.
Konkurs cosplay i Vixa, czyli co się działo na scenie głównej
Aicon dysponował dużą, przestronną sceną główną, która przez większość czasu stała pusta. Późnym popołudniem odbył się koncert NanoKarrin, a już o godz. 18:00 wystartował konkurs cosplay – co prawda bez większych opóźnień, natomiast z wyjątkowo kiepskim udźwiękowieniem i oświetleniem, od którego w pewnym momencie zaczęły boleć oczy.
Po cosplayu nadszedł czas na koncert pianisty Radomira Rakowskiego, który zagrał znane z anime melodie inspirowane folklorem Dalekiego Wschodu i autorskimi kompozycjami.
Następnie około godziny 23:00 odbyła się Vixa, która przyciągnęła wielu uczestników. Tańce, mimo że odbywały się w środku nocy, nie przeszkadzały osobom w sleeproomach ani na wyższych piętrach i, poza drobnymi problemami technicznymi, trwały bez większych zakłóceń.
Podsumowanie
Aicon zdecydowanie można zaliczyć do udanego konwentu. Ciężko było mi nie porównywać go do Tsuru Japan Festival, na szczęście organizatorzy wyciągnęli wnioski z wcześniej popełnionych błędów i stworzyli solidną imprezę, w trakcie której można było się zrelaksować i dobrze bawić.
