Wsiąść do Pociągu: Kraje Północy

Wydawca: Zespół Rebel
Autor: Alan R. Moon (projekt gry), Julien Delval (ilustracje), Cyrille Daujean (opracowanie graficzne)
Rodzaj: Planszowa
Poziom skomplikowania rozgrywki: Niski
Losowość: Minimalna
Gra składa się z: 

- 1 planszy Krajów Północy
- 120 kolorowych wagonów (po 40 fioletowych, czarnych i białych)
- 110 kart Wagonów (po 12 kart w kolorze białym, niebieskim, żółtym, czarnym, pomarańczowym, czerwonym, zielonym i fioletowym oraz 14 kart Lokomotyw)
- 46 kart Biletów
- 1 karta Globtrotera
- 3 znaczników punktacji (po 1 w każdym kolorze gracza)
- instrukcji
- kodu dostępu do gry „Days of Wonder Online”.
 
Ilu z nas posiadało w dzieciństwie zabawkowe pociągi z wagonami i pragnęło wyruszyć w daleką podróż? Kto nie marzył, by choćby zwiedzić Finlandię – kraj, w którym mieszka Święty Mikołaj? Z pomocą przychodzi nam wydawnictwo Rebel z grą planszową „Wsiąść do Pociągu: Kraje Północy”. Jest to polska wersja znanej gry „Ticket to Ride”. Do tej pory powstały edycje takie jak: „Europa”, „Niemcy”, „Indie i Szwajcaria”, „Afryka”, „USA”, „Holandia”, „Zjednoczone Królestwo/Pensylwania”, „Dookoła Świata”, „Pierwsza podróż”. W wydaniu „Wsiąść do Pociągu: Kraje Północy” – jak sama nazwa wskazuje – przenosimy się do mroźnych krain: Danii, Finlandii, Norwegii oraz Szwecji.

Twórcy zapewniają nas, że zasad gry można się nauczyć w jedyne 5 minut, jednak moim zdaniem trzeba poświęcić im trochę więcej czasu. Celem gry jest uzyskanie jak największej liczby punktów. Punkty możemy zdobywać poprzez tworzenie połączeń między dwoma sąsiadującymi ze sobą na planszy miastami oraz realizowanie Biletów. Dodatkowo punkty bonusowe zdobywa jeden gracz za wykorzystanie największej liczby Biletów, otrzymuje on wówczas kartę Globtrotera. Jednakże trzeba być bardzo czujnym podczas tworzenia połączeń, ponieważ możemy stracić punkty, jeśli nie użyjemy Biletów, które zachowaliśmy.

Plansza gry to mapa kolejowa Krajów Północy, na której kluczowe miejscowości są połączone trasami przejazdu, czyli polami o różnych kolorach. Gracze zajmują pola swoimi wagonikami, jednak aby to zrobić, muszą uzbierać odpowiednią liczbę kart Wagonów w jednej barwie. Im dłuższą trasę zajmiemy, tym więcej punktów otrzymamy. Niektóre połączenia na planszy są koloru szarego i mogą zostać „ustawione” za pomocą dowolnego zestawu kart, ale wyłącznie jednego koloru.

Grę rozpoczyna najbardziej doświadczony podróżnik, a następnie rozgrywka odbywa się zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara. W swojej turze gracz przeprowadza tylko jedną z trzech dostępnych akcji:
•    Dobranie kart Wagonów – dociągamy dwie karty Wagonów. Mogą to być karty wzięte spośród pięciu kart odwróconych awersem do góry albo z wierzchu stosu leżącego rewersem do góry (w ciemno). Możemy wziąć jedną kartę odkrytą, a drugą zakrytą. Po dobraniu karty odkrytej natychmiast uzupełniamy puste miejsce nową kartą ze stosu.
•    Utworzenie połączenia – ustanawiamy połączenie poprzez zagranie kart Wagonów z ręki, które odpowiadają liczbą i kolorem tworzącym połączenie. Na każdym polu ustawiamy swój wagon i otrzymujemy punkty według Tabeli punktacji połączeń. Następnie zagrane karty odrzucamy z gry.
•    Dobranie Kart Biletów – dociągamy trzy karty Biletów z wierchu stosu i musimy zachować co najmniej jedną. Odrzucone karty usuwamy z gry.

Gra została urozmaicona w szczególne połączenia: promy oraz tunele. Promy to specjalne trasy pomiędzy dwoma miastami rozdzielone przez wodę, na których są pola Lokomotyw. Aby stworzyć połączenie promowe, musimy wystawić tyle kart Lokomotyw, ile ich symboli znajduje się na polach oraz dołożyć odpowiednią liczbę Wagonów w danej barwie. Dodatkowo możemy skorzystać z dwóch opcji:
•    zagrać dodatkową kartą Lokomotyw, aby zastąpić karty Wagonów dowolnego koloru,
•    zastąpić kartę Lokomotywy dowolnymi trzema kartami Wagonów.

Połączenia ze specjalnym obramowaniem to tunele. Mają one jedną ważną „cechę”, ponieważ gdy zdecydujemy się utworzyć tunel, nigdy nie możemy być pewni, jak długi się okaże. Podczas akcji utworzenia tunelu gracz dobiera trzy wierzchnie karty z talii Wagonów. Za każdą odkrytą kartę w kolorze, którego używamy do zajęcia połączenia, musimy zagrać ekstra kartę z ręki w tym samym kolorze. Jeśli nie spełnimy tego warunku, nasza akcja w tej turze przepada. Jednakże musimy pamiętać o tym, że:
•    Lokomotywy zastępują dowolny kolor, więc każda taka karta zmusza nas do wyłożenia jeszcze jednej karty Wagonu lub Lokomotywy;
•    jeśli tworzymy tunel wyłącznie za pomocą kart Lokomotyw, musimy zagrać dodatkowe karty tylko wtedy, gdy odkryjemy kartę Lokomotyw. Wówczas każda odkryta karta zmusza nas do zagrania z ręki ekstra karty Lokomotywy.

W momencie, gdy jednemu z graczy pozostaną dwie albo mniej kart Wagonów, wszyscy rozgrywają jeszcze jedną, ostatnią turę. Na koniec odbywa się podliczanie punktów. Każdy z graczy zna liczbę punktów za utworzenie połączeń, ponieważ w trakcie gry znaczniki punktacji były przesuwane na bieżąco. Za każdą zrealizowaną kartę Biletu gracze otrzymują tyle punktów, ile widnieje na danej karcie, natomiast jeśli Bilety nie zostały użyte, odejmują wartość karty od swojej punktacji. Osoba, która wykorzystała najwięcej Biletów, otrzymuje bonusowo kartę Globtrotera, czyli dodatkowe 10 punktów. W przypadku remisu premię otrzymują wszyscy remisujący gracze. Zwycięzcą zostaje osoba, która zdobyła największą liczbę punktów.

Gra „Wsiąść do pociągu: Kraje Północy” zauroczyła mnie oprawą graficzną pudełka w zimowym stylu, które jest wykonane z solidnego kartonu. Także przepięknie prezentują się karty Wagonów, które zachwycają swoją magiczną kolorystyką. Wagoniki są wykonane z plastiku, zaś znaczniki punktacji z drewna. Plansza jest czytelna, wpasowuje się w klimat fabularny gry, jedynie przy pierwszej rozgrywce gracze mogą mieć trudność z odnalezieniem poszczególnych miast pod względem geograficznym. Na szczęście z pomocą przychodzą nam karty Biletów, na których widnieje położenie danej trasy wraz z nazwami miast.  Całość jest naprawdę porządnie wykonana i wywiera pozytywne wrażenie.

Gra jest dedykowana każdemu i z łatwością można w nią wciągnąć całą rodzinę lub znajomych. Ze względu na proste zasady planszówka jest kierowana także dla dzieci od 8 lat. Z całą pewnością polecam tę pozycję początkującym graczom. Rozgrywki są szybkie, przez co jedna kolejka nie trwa długo, jednakże trzeba się nastawić na około 90 minut grania. Odniosłam wrażenie, że przez „żwawe” akcje graczy nawet godzina mija w mgnieniu oka. Gra nie jest trudna, trzeba po prostu myśleć długoterminowo, by zbudować interesujące nas trasy, za które dostaniemy punkty, mając na uwadze ruchy pozostałych graczy.