Ken to ubogi licealista, który całymi dniami pracuje, by wesprzeć finansowo swoją rodzinę. Pewnego dnia, goniąc za onigiri, ginie pod kołami ciężarówki. Gdy budzi się w zaświatach i uświadamia sobie, co się wydarzyło, ubolewa nad tym, jak bardzo głupią śmiercią umarł. Później ogarnia go ogromne poczucie żalu i tęsknoty za rodziną, którą zostawił na tamtym świecie. Na swojej drodze spotyka Shina, boga śmierci, który omyłkowo bierze go za dziewczynę i obiecuje spełnić jego ostatnie życzenie. AKen marzy tylko o jednym –powrocie do rodziny. Bóg śmierci daje mu szansę – chłopak będzie mógł wrócić do żywych, gdy uda mu się spełnić ostatnie życzenie jednej dziewczyny. Ken przystaje na tę propozycję. Nie przewidział jednak, że układy z bogiem śmierci to nie do końca dobry pomysł. Od tego momentu staje się „psem na posyłki”, o czym mają mu przypominać obroża i łańcuch przymocowane do jego szyi.
W ten sposób rozpoczyna się przygoda, w której Ken „pożycza” swoje ciało duszom zmarłych dziewcząt i wraz z Shinempomaga im przejść dalej. Mimo że manga porusza takie tematy jak śmierć i tęsknota za bliskimi, jest to raczej tytuł humorystyczny, zaczynając od samej śmierci Kena, a kończąc na wyglądzie niektórych postaci. W pierwszych dwóch tomach poznajemy kilka bohaterów, w tym rodzinę Kena oraz innych bogów śmierci. W drugim tomie ważną rolę odgrywa Yugo, bóg śmierci, który postanawia wykorzystać to, że poznał tajemnicę swojego odwiecznego wroga, Shina.
Na okładce pierwszego tomu przedstawiony jest główny bohater, Ken, trzymany na łańcuchu przez Shina. Drugi tom natomiast reprezentuje Yugo. Już w tym momencie możemy zauważyć, że manga jest ładnie narysowana. Pod obwolutą znajdują się krótkie humorystycznekomiksy. Pierwsza strona jest zawsze wydrukowana w kolorze. Jeśli chodzi o techniczną stronę wydania, to jest to chyba jedna z lepszych pozycji Waneko. Jest dobrze dopracowana, zarówno jeśli chodzi o przekład, jak i obróbkę graficzną.
„Shinigami Doggy” to lekki tytuł, który przyjemnie się czyta. Akcja toczy się płynnie i trudnosię przy tym nudzić. Biorąc pod uwagę poziom humoru, może on się okazać zbyt trywialny dla dorosłego czytelnika.