W dniach 25-27 sierpnia na terenie Collegium da Vinci w Poznaniu odbyło się Hikari, na którym pojawiło się około 4200 osób wraz z całą obsługą. Jak można było bawić się podczas piątej edycji festiwalu kultury azjatyckiej?
Akredytacja i pierwsze wrażenia
Akredytacja przebiegła sprawnie, chociaż momentami kolejka stała w miejscu; mimo to uczestnicy nie spędzili w niej dużo czasu – nawet w pierwsze dwa dni eventu w godzinach szczytu. Bardzo pomagał fakt, że akredytować się można było już w piątek od godziny 12:00.
Po przekroczeniu progu uczelni i odbiorze swojej opaski, smyczki oraz identyfikatora można było poczuć się naprawdę festiwalowo – całą uczelnię ozdobiono adekwatnie do tematyki konwentu. Można było zobaczyć lampiony z logo wydarzenia, japońskie parasolki, czy ozdobne kwiaty sakury na balustradzie.
Zacznijmy od najcięższego zarzutu, który skutecznie utrudniał cieszenie się konwentem – brak klimatyzacji. Z informacji uzyskanych od organizatorów wiemy, że w ogóle nie została zamontowana w Collegium da Vinci, ponieważ uczelnia wyłączona jest z użytku poza rokiem akademickim. Jedynymi klimatyzowanymi miejscami były sala z grami planszowymi i scena główna.
Mniej szczęścia miały sale z grami tanecznymi i rytmicznymi, w których z powodu nieznośnego gorąca i zaduchu nie dało się przebywać. Sale z DDR i Just Dance doczekały się wentylatorów dopiero w sobotnie przedpołudnie.
Trzeba jednak zaznaczyć, że mimo wszystko organizatorzy starali się, jak mogli, żeby zapewnić choć odrobinę komfortu. Wystawcom, którzy pracowali przy stoiskach i prelegentom prowadzącym prelekcje proponowano wodę. W salach prelekcyjnych zapewniono też wentylatory.
Sam budynek był dość skomplikowany – zwłaszcza na początku. Na plus jest to, że wszędzie porozwieszano mapy. Na minus, że owe mapki nie miały żadnego odnośnika typu „jesteś tutaj”. Takie dopiski zostały dodane markerem koło sobotniego południa. Mimo to zdecydowanie należy pochwalić widoczne opisanie sal z atrakcjami.
Wystawcy
Przez fakt, że Collegium da Vinci jest uczelnią, a nie budynkiem targowym, wystawcy zostali porozrzucani po niemal wszystkich piętrach. Mimo to większość wystawców nie miała problemu z ruchem na swoich stoiskach – z jednym wyjątkiem. Na ostatnim piętrze na samym końcu korytarza znajdowało się kilku wystawców, którzy pozostawali nieco niezauważeni.
Na stoiskach można było znaleźć przede wszystkim rękodzieło: naklejki, przypinki, breloczki, printy, handmade’owe uszka oraz pluszaki wykonane na szydełku. Pojawiły się również stoiska z figurkami, mangami i japońskimi przekąskami.
Jedzonko i strefa VIP
Na Hikari z pewnością nikt nie głodował. Na piętrze -1 czekała stołówka z jedzeniem na wagę, a na zewnątrz food trucki – Yaki Kingu, ramenownia YetzTu Poznań oraz wóz z zapiekankami. Dodatkowo zaraz obok uczelni stały Żabka i Lidl oraz parę okolicznych restauracji. Przy punkcie informacyjnym pojawił się display z Oyakatami, które każdy mógł przygarnąć za darmo. Znalazło się także miejsce dla stoiska Yoppo, serwującego bubble tea.
Obowiązkowo trzeba przy tym wspomnieć o strefach VIP – jednej zarezerwowanej wyłącznie dla posiadaczy biletów Shiny oraz drugiej dla osób funkcyjnych: mediów, wystawców, twórców atrakcji i helperów. W strefie VIP dostępne były czajnik, kawa, mleko oraz filtrowana woda, a także miejsce do odpoczynku.
Koncerty, konkurs cosplay i jeszcze więcej koncertów – co się działo na scenie głównej?
Hikari rozpoczęło się koncertem JEREMIAH KANE w piątkowy wieczór. Zespół znany jest z tworzenia muzyki z gatunku synthwave, darksynth i metalu, miksując to z retro brzmieniami.
W sobotnie popołudnie odbył się konkurs cosplay, niestety z godzinnym opóźnieniem. Sytuację uratowała organizatorka odpowiedzialna za konkurs, angażując publiczność i zapraszając ich na scenę w celu opowiedzenia jakiegoś żartu oraz na spontaniczny catwalk. Same występy zarówno pod względem wykonania strojów, jak i przygotowania scenek były na bardzo wysokim poziomie. Pozytywnie zaskoczyły mnie dwie osoby prowadzące konkurs cosplay: konferansjer zapowiadający występy oraz osoba, która opowiadała o tym, z jakich materiałów zostały wykonane stroje.
Pomiędzy zakończeniem konkursu a ogłoszeniem wyników na scenę weszła grupa idolkowa Akiharu. Dziewczyny w trakcie występu ogłosiły, że Hikari był ostatnim konwentem, na którym się pojawiły jako grupa i projekt został rozwiązany. Tym samym Akiharu oficjalnie zakończyło działalność.
Opóźnienie cosplayu miało wpływ na czas rozpoczęcia koncertu Centimilimental, który miał odbyć się godzinę po zakończeniu konkursu cosplay, czyli o 20:00. Ze względu na opóźnienia wynikające z konkursu cosplay oraz dłuższego czasu potrzebnego artystom do przygotowań, występ rozpoczął się około godziny 21:30.
Konwent zakończył się projekcją filmu „Digimon Adventure Kizuna” oraz Q&A z producentem Yosuke Kinoshiną.
Podsumowanko
Organizacyjnie Hikari był jednym z najlepszych (jeśli nie najlepszym!) konwentów, na jakim byłam w tym roku i jest to wydarzenie zdecydowanie warte uwagi nawet w ogromnych upałach. Największe zarzuty z mojej strony są mimo wszystko niezależne od organizacji, mianowicie nieznośny gorąc w budynku oraz godzinne opóźnienie cosplayu, które spowodowało przesunięcie pozostałych atrakcji na scenie. Mimo wszystko jest to wydarzenie, które z pewnością trafi na listę regularnie odwiedzanych przeze mnie konwentów.
