Harry Potter: Hogwarts Battle - Obrona przed czarną magią

Wydawca: Rebel
Autor: Kami Mandell, Andrew Wolf
Rodzaj: strategiczne
Poziom skomplikowania rozgrywki: średni
Losowość: niewielka
Stopień interakcji: wysoki
Gra składa się z:
-planszy – maty treningowej
-4 kart domów
-8 znaczników domów
-24 kart początkowych
-31 kart uroków
-129 kart Hogwartu
-5 znaczników ogłuszenia
-30 żetonów
-instrukcji

Marzyłeś kiedyś o tym, drogi Czytelniku, że jesteś w świecie z „Harry’ego Pottera”? A może chciałeś władać magią, jak bohaterowie tych filmów i książek? Posługiwanie się magicznymi przedmiotami, posiadanie zwierzaka czy rzucanie zaklęć na pewno jest interesującą propozycją. Przedstawiam grę, dzięki której będziesz mógł przenieść się do świata magii chociaż na chwilę.

Gra „Harry Potter: Hogwarts Battle – Obrona przed czarną magią” to karcianka dla dwóch osób z mechaniką budowania talii. Przenosimy się w sceny rodem z „Komnaty Tajemnic” i stajemy z przeciwnikiem do bitwy na zaklęcia. Każda osoba wybiera swój dom i swojego zwierzaka, następnie dostaje dziewięć kart początkowych. Nic nie pozostaje bez znaczenia. Planowanie rozgrywki zaczyna się już na etapie wybierania domów, gdyż każdy z nich ma inną charakterystykę. Przed sobą widzimy planszę, bibliotekę pozwalającą na zdobycie pieniędzy i cztery karty do kupienia. Na ręce mamy zawsze pięć kart i ewentualne karty dodatkowe, które możemy otrzymać dzięki efektom specjalnym innych kart.

Karty dobieramy ze swojej talii, budowanej przez nas w trakcie rozgrywki. Niektóre po zagraniu generują , za pomocą której dodajemy do naszej talii kolejne karty, spośród kilku losowo dostępnych. Karty dzielą się na trzy główne typy: ów, którzy zostają z nami na stałe po ich dobraniu, zaklęć oraz przedmiotów, które dają natychmiastowe efekty. Gra pozwala na wiele różnych strategii: można skupić się na szybkiej ofensywie, rozbudowanej defensywie, negowaniu akcji przeciwnika, a także na manipulacji taliami.

Interakcja między graczami jest rozbudowana i nie ogranicza się wyłącznie do zadawania obrażeń. Niektóre efekty pozwalają niszczyć, kraść lub podmieniać karty z talii przeciwnika. Można też dodawać do talii drugiego gracza negatywne efekty w formie uroków.

Gra dzieli się na kilka rund, pomiędzy którymi gracze zachowują talię budowaną w ciągu całej rozgrywki. Zwycięzcą zostaje osoba, która jako pierwsza wygra trzy rundy.

Planszówka stawia na planowanie. Losowość oczywiście istnieje: między innymi przy dobieraniu kart z przetasowanej talii gracza, jednak to od niego zależy, jakie karty kupi. Trzeba działać szybko, bo trzy tury mijają nieubłaganie.

Karty w grze nawiązują do świata Harry’ego Pottera bez wyjątku, jednak rysunki mogłyby być lepsze, a żetony Gra nie ma wielu wad i poza powyższymi jest jeszcze jedna – luka w instrukcji. Wybór domu na początku gry wpływa na styl rozgrywki danej osoby. Przykładowo, jeśli wybierzemy Slytherin, możemy posługiwać się nieprzyjemną magią uroków. Niestety, nie jest to wyszczególnione, a pełną charakterystykę domów poznajemy dopiero po paru rozgrywkach. Czas jednej rozgrywki zależy od dynamiki gry, a więc również od samych graczy i losowanych kart. Zazwyczaj wynosi około godziny.

Podsumowując, grało się naprawdę przyjemnie. Każda rozgrywka pozostawiała niedosyt. Kart jest bardzo dużo, dlatego można grać nie raz, a nadal nie znać wszystkich. Dobrze, że wprowadzono element interakcji między graczami: nie jest to powszechne w grach tego typu, a sprawia, że można się świetnie bawić. Dlatego bierz swoją różdżkę i walcz! Niechaj zacznie się pojedynek na magię!