„ReLIFE” to jeden z tych tytułów, na którego wydanie w Polsce czekałam najbardziej. Pamiętam, że gdy wyszła ekranizacja mangi, wszystkie odcinki anime pojawiły się tego samego dnia i pierwszy raz od dłuższego czasu usiadłam i obejrzałam jeden za drugim. Tych, którzy nie mieli jeszcze przyjemności obcowania z tym tytułem, zachęcam do sięgnięcia zarówno po mangę, jak i anime.

Początkowo „ReLIFE” ukazywało się jako komiks internetowy w formie jednego długiego pasa kadrów zamiast standardowych stron, do których przywykliśmy przy większości mang. Kolejną rzeczą, która wyróżnia ten tytuł na tle innych, jest to, że w całości został publikowany w kolorze i w tej kwestii polskie wydanie dotrzymuje kroku oryginałowi, co zapewne zaważyło na wyższej cenie tomiku. 

Jeśli chodzi o fabułę, to na wstępie poznajemy dwudziestosiedmioletniego Aratę Kaizakiego, który stara się uzyskać posadę w pewnej firmie. Niestety, przez to, że na poprzednim stanowisku utrzymał się zaledwie trzy miesiące, nikt nie jest zainteresowany zaoferowaniem mu pracy. Dla młodego Japończyka brak stałego zatrudnienia jest powodem do wstydu, dlatego Arata przed znajomymi udaje, że pracuje w korporacji. Gdy wraca z jednego z zakrapianych alkoholem spotkań, natyka się na dziwnego człowieka, Yoake Ryou z Instytutu ReLIFE, który oferuje mu roczne zatrudnienie jako obiekt badawczy w eksperymencie. Arata połyka tabletkę, która sprawia, że wygląda dziesięć lat młodziej, i wraca do ostatniej klasy liceum.

Już od samego początku widać, że mamy tutaj do czynienia z nietuzinkową fabułą. Ponadto poznajemy kilku dobrze przemyślanych bohaterów z różnorodnymi i rozbudowanymi charakterami, a są to: Hishiro Chizuru – bardzo inteligentna dziewczyna, ale z poważnymi brakami w umiejętnościach interpersonalnych, Kazuomi Oga – dobrze się uczy, ale zupełnie nie radzi sobie z aktywnością fizyczną, oraz Rena Kariu, która uwielbia rywalizację i nienawidzi przegrywać. Nieustannie pojawia się również Yoake, który jest obserwatorem Araty, lecz niestety, niewiele wiemy na temat jego prawdziwej osobowości.

W pierwszym tomie obserwujemy głównie nieudolne próby przystosowania się Araty do szkolnego życia. Chłopak od początku mówił, że spróbuje przetrwać ten rok, nie angażując się w życie licealistów. Ponieważ napisał już pracę magisterską, zbagatelizował naukę, więc gdy okazało się, że niewiele pamięta z czasów licealnych, narobił sobie trochę kłopotów. Na samym początku zaliczył też kilka wpadek, ale jego „rówieśnicy” nie zwrócili na to zbytniej uwagi i szybko nawiązali z nim kontakt. Pochłonięty ich codziennymi, błahymi jak dla niego problemami, nawet sam nie wie kiedy mocno angażuje się w życie dzieciaków. Czasami można nawet zapomnieć, że jest on kilka lat starszy, ale podoba mi się, że autor nieustannie nam o tym przypomina, nie tylko pokazując od czasu do czasu, że Arata popala lub pije alkohol, ale przez sposób myślenia i rozmawiania z innymi.  

Drugi i trzeci tom w większości poświęcone są Kariu. Przyglądamy się jej problemom i rywalizacji z Hishiro o tytuł najlepszej uczennicy w klasie oraz z jej najlepszą przyjaciółką, Honoką, w sporcie. Z pomocą Araty Kariu udaje się spojrzeć na swoją sytuację z innego punktu widzenia i rozwiązać pewne problemy. Pod koniec trzeciego tomu poznajemy również prawdziwą tożsamość An Onoyi, która tak jak Arata przeniosła się w tym roku do tego samego liceum i ma spore zaległości w nauce.

Gdy bierze się do ręki tomik mangi, można wyczuć, że jest delikatnie cięższy niż standardowe wydania, co zawdzięczamy temu, że całość wydrukowana została na śliskim papierze. Jeśli chodzi o polskie wydanie, Waneko wykonało mnóstwo dobrej roboty.  Tłumaczenie jest bardzo naturalne, dopasowane zarówno do sytuacji, jak i wieku wypowiadających się osób.

Lektura „ReLIFE” to czysta przyjemność. Postacie są fantastycznie narysowane, a każda z nich ma swój indywidualny styl. Na stronach mangi pojawia się mnóstwo elementów humorystycznych, przez co czytałam wszystkie trzy tomy z uśmiechem na twarzy. To tytuł, którego zdecydowanie nie powinno zabraknąć na Waszej półce!