Relacja z konwentu: FunCon - Gigantyczny potencjał w małej imprezie

Jak wspomniałem, Funcon odwiedziło nieco ponad 100 osób. Nie jest to zbyt imponująca ilość uczestników, chociaż z drugiej strony, Żywiec nie jest jakąś wielką metropolią, a dojazd też nie należy do najłatwiejszych. Część stanowiła lokalna ludność, zaciekawiona co też odbywa się w ich szkole (Gimnazjum nr 1), jednak przewagę mieli stali bywalcy podobnych imprez. Spore wrażenie zrobiła na mnie wielkość budynku. Trzy piętra i niemały metraż spokojnie pomieściłyby uczestników dwudziestokrotnie większego wydarzenia i wcale nie przesadzam. Na akredytacji przywitały nas dwie Panie, od których otrzymaliśmy opaski na rękę oraz identyfikatory przyczepiane na żabkę/krokodylka (czy jak to się tam zwie) lub agrafkę. Znajdowała się w nich prostokątna karteczka z ładną grafiką i napisem „Legitymacja szkolna”, zostaliśmy więc uczniami. W pakiecie zawierała się też siatka wypełniona gadżetami pokroju komiksów, ulotek, kart do gry czy długopisów. Sponsorów nie brakowało. Żeby się nie zgubić, dostaliśmy też kartkę A4 ze śliskiego papieru z przejrzystym planem budynku i tabelą atrakcji. Nie wiem co na planie robił żubr, ale mi się podobał ;-).

Przerost treści nad formą czyli budynek większy od konwentu

Nie trzeba się było zbytnio zagłębiać by wiedzieć, że trafiliśmy w odpowiednie miejsce. Już przed wejściem znajdowała się sala ucharakteryzowana na knajpkę rodem z „Gwiezdnych Wojen” („Star Wars” jeżeli ktoś woli oryginalne nazewnictwo). W okolicy i w środku kręciło się także kilka osób w strojach nawiązujących do sagi. Co najmniej dziwnie zrobiło się w momencie, kiedy do lokalu wkroczyła drużyna pierścienia… No dobra, nie mam 100% pewności, że był to pełny skład drużyny, niemniej na pewno zjawił się sam Gandalf, jakiś krasnolud (świetnie zresztą zrobiony), człowiek twierdzący, że jest Dúnedainem  (Dúnedainowie to Numenorejczycy, a w takim bardzo dużym uproszczeniu dla totalnych laików, jedni z pierwszych ludzi ze Śródziemia. Aragorn był jednym z nich). A było to przecież moje pierwsze trzydzieści minut na miejscu…

Dalej było nie mniej ciekawie. Na parterze znalazłem jeszcze prysznice i gigantyczną salę gimnastyczną przeznaczoną na planszówkowy games room oraz halę wystawców. Tych ostatnich było zaledwie kilku i proponowali głównie książki i gry planszowe na bardzo ładnie udekorowanych stoiskach. Samych gier do wypożyczenia było tak wiele i tak różnorodnie, że niejeden większy konwent mógłby się przy tym schować. Większość popularnych tytułów była dostępna, ponadto pojawiło się sporo takich, które widziałem pierwszy raz, a nie jestem nowicjuszem w temacie.

Piętro wyżej ulokowano kilka sal tematycznych. Dla fanów kosmicznych podbojów przygotowano salę z symulatorem mostka statku kosmicznego – Artemis. Jeżeli chcieliście po prostu porysować, ubabrać się farbkami czy zwyczajnie wyrazić artystyczną ekspresję, drzwi Art Roomu stały otworem. Dla żądnych wiedzy znalazła się sala o nazwie „Akademia Fantastyki” oferująca prelekcje tematyczne, natomiast lubujący się w grach mogli zajrzeć do konsolówki czy Sali komputerowej. Ta druga przykuła moją uwagę na jakiś czas, kiedy zobaczyłem, że można zagrać w Quake III. Kilkaset fragów później mogłem zadowolony wyruszyć piętro wyżej. Zanim jednak Wam o nim opowiem, oddam sprawiedliwość sali, ponieważ gier oczywiście było tu znacznie więcej. Unreal Tournament, Deluxe Ski jump czy CS 1.6 także wyświetlały się na monitorach. W konsolowej zaś widziałem Władcę Pierścieni: Powrót Króla, ale wolałem nie dotykać pada, bo pewnie zostałbym tam już do wieczora…
Drugie piętro to przede wszystkim sale prelekcyjne o dosyć różnorodnej tematyce (od mangowej, przez pokemony, aż do fantastycznej), bufet i druga sala komputerowa. Na ostatnim, trzecim piętrze nie było już nic prócz opustoszałych Sleeproomów. Ten conplace rzeczywiście mógł pomieścić znacznie więcej osób i miał niesamowity potencjał, którzy organizatorzy wykorzystali w 100%. Kto jeszcze nie został przekonany, niech przeczyta kolejny akapit.

Ognicho!

No dobra, ogniska nie było, był natomiast grill. Wszyscy/większość uczestników wspólnie bawiła się, rozmawiając, jedząc kiełbaski, śpiewając piosenki w akompaniamencie gitary i ogólnie integrując się. Tu nie było podziałów. Nieważna była Twoja płeć, rodzaj wejściówki czy status społeczny. Każdy tu rozmawiał jak równy z równym i gdybym nie znał organizatorów, to zwyczajnie bym ich nie rozpoznał. To był po prostu strzał w dziesiątkę i brakuje mi takich atrakcji na innych wydarzeniach, choć niestety przy większej ilości uczestników to nie wyszłoby tak samo dobrze… Niemniej było to idealne ukoronowanie całego Funconu i sprawiło, że ten mały event w Żywcu tak zapadł mi w pamięć. Z wielką przyjemnością odwiedziłbym drugą edycję, choć raczej się ona nie odbędzie. Chcę podziękować i pogratulować organizatorom i złożyć wyrazy współczucia wszystkim, którzy nie mogli się zjawić.

PS. Tak, jest to moja subiektywna ocena, bo przecież nie da się niczego ocenić obiektywnie, niemniej ja bawiłem się naprawdę świetnie.